زیباترین معابد، مهمانسراها و بازارهای ترابزون در طول مسیر 300 کیلومتری از سواحل ترابزون تا روستاهای مناطق کوهستانی ریزه دیده می شود.

بندر ترابزون که در ۶۰۰ سال قبل از میلاد، بعنوان یک بندر کوچک تاسیس شد در سال ۱۴۶۱ میلادی تحت کنترل امپراطوری عثمانی قرار گرفت.

در طول مسیر ساحلی، نخست موزه آیاصوفیه را می­بینیم. این کلیسای باستانی با نقاشی­های دیواری رنگینش، چشم هر بیننده­ای را خیره می کند.

از مسیر ساحلی ضمن حرکت در جاده ای پر پیچ و خم به سوی بالا، به میدان شهرداری می رسیم. دور تا دور این میدان، با رستورانها و مغازه­های گوناگون پوشیده شده است. در این میدان همچنین می توانید مسجد چهار صد ساله اسکندر پاشا را با معماری ظریف عثمانیش مشاهده کنید.

در راسته زرگران، محصولات هنری متعددی از دستبند گرفته تا سینی به چشم می­خورد، که در دستان هنرمندان باسابقه ملیله دوز قرار دارند. آنچه که اینجا می­بینید با آنچه که در دیگر جاهای آناتولی می توانید ببینید متفاوت است. یکی از صنایع دستی شهر ترابزون که تاکنون زنده مانده است هنر "کازاز" یا به فارسی "طرح پیچه" است که از بافته شدن و در هم تنیده شدن نخ­های ابریشمی نقره اندود تهیه می شود.

درست در پشت مسجد "سمرجیلر" (Semerciler) بازار قدیمی بدستن (Bedesten) قرار دارد که متعلق به قرن هفدهم بوده و از آثار دوران عثمانی محسوب می شود.

پس از بازدید از موزه ترابزون که محل نماش اثار آرکئولوژیک و اتنوگرافیک می باشد، می توانید به مشاهده کاخ آتاتورک بروید.

شهر ترابزون

همچنین با رفتن به محله فاتح می توانید خانه­های قدیمی ترابزون، بلندی بزتپه، پل زاگانوس پاشا، خانه قانونی، تاشان، باروهای عصر روم، مهمات خانه، کایماکلی و نیز صومعه دختران را مشاهده نمایید.

اگر هم مایل هستید تا طعم دلپذیر کوفته ترابزون را هم بچشید بهتر است به "آکچا آباد" بروید. همچنین در طول مسیر ۱۶ کیلومتری "ماچکا" به "سوملا" (Sümela) می توانید از سری مغازه­های خاکستری رنگ موجود در مسیر، انواعی از دلپذیرترین و لذیذترین غذاهای محلی، همچون سوپ ذرت، کویماک، نان با مزه ماهی حامسی و غیره را درخواست کنید.

در داخل پارک ملی "آلتین دره"، می توانید از صومعه "سوملا" (Sümela) بازدید کنید. این صومعه در قرن چهارم میلادی به دنبال رویای دو راهب که معتقد بودند مزار حضرت مریم در این محل قرار دارد ساخته شده و به کلیسای "مریم آنا" معروف می باشد.

سوملا

پس از صومعه "سوملا" (Sümela) می توانید راهی شهرستان ریزه شوید. توصیه می کنیم که از قصر "ممیش اوغلو" که یکی از نمونه­های زیبای معماری بومی است در شهرستان سورمنه (Sürmene) دیدار کنید. یکی از مهمترین صنایع دستی این شهرستان که برای توریستها بسیار جذاب است هنر "چاقو سازی" است.

پس از عبور از شهر "اف" (Of) به شهر ریزه می رسید. قدمت شهر "ریزه" که توسط کوه­های مدیترانه احاطه شده به ۲ هزار سال قبل از میلاد بر می گردد.

از مهم­ترین آثار تاریخی مرکز شهر ریزه، می­توان به موزه شهر و مساجد "اسلام پاشا" و "گول باهار"اشاره کرد. راه پر و پیچ و خم İyidere پس از عبور از باغچه های چای و ذرت به İkizdere ختم می شود. در ایکیزدره، پل­های سنگی منطقه، هر کدام به شکل متفاوتی ساخته شده است.

ایکیز

قبل از ایکیزدره،  Güneyce و شیمشیرلی قرار دارند که پرجمعیت­ترین روستاهای منطقه می باشند. در این منطقه، مساجد چوبی ۱۵۰ ساله قرار دارند که از الوار درخت بلوط ساخته شده­اند.

در این میان، منطقه "دره کوی" واقع در بخش جنوبی "ایکیزدره"، دروازه ورود به مرغزارهای بخش غربی ریزه است.

ایکیزدره که توسط سلسله ارتفاعاتی به بلندی هزار و ۵۰۰ متر در برگرفته شده است دارای عسل معروفی است.

ایکیزدره شامل بخش­های ییلاقی "آنزر"، "پوشولا"، "چاملیک"، "جیملی"، "گول یایلا"، "چیچکلی"، "ماهورا"، "یاتاک"، "بوزلوغان"، "کابان" و نیز "واشا" می باشد.

بزتپه

مسیرتان را به سوی ساحل İyidere ادامه دهید. در نزدیکی­های بازار، می توانید قلعه دختر را مشاهده کنید که یکی از معروف­ترین قلعه های دوران قرون وسطا هست. از این جا پس از عبور از روستای "چاملی همشین"، طبیعت مسیر در سرسبزی خیره کننده­ای ادامه می­باید.

در همین منطقه، دره طوفان یا Fırtına Deresi قرار دارد که یکی از زیباترین مناظر طبیعی دریای سیاه را شامل می شود.

در این میان محله ماکرویس (Makrevis) که در منطقه "چاملی همیش" قرار دارد با مهمانسراهای بسیار زیبایش، از خوش منظره ترین نواحی ساحلی دریای سیاه محسوب می­گردد.

بسیاری از ۵۰ مهمانسرای مذکور، متعلق به قرن نوزده بوده و در دامنه های دره ای باریک قرار دارند که هر دو طرف آن با جنگل­های انبوه پوشیده شده و ارتفاعاتش در مه فرو رفته است.در برخی از این مهمانسراها، غیر از قسمت درب و لولاهای آن، هیچ میخی استفاده نشده است.

در عمق دره طوفان، پارک ملی "زیل قلعه" و ارتفاعات "کاچکار" منتظر شما است. این پارک طبیعی به سان یک قطعه گمشده از بهشت، که در وسعتی به مساحت ۵۱ هزار و ۵۰۰ هکتار گسترده شده است دارای بیش از ۲۳۰ نوع پرنده و ۲ هزار و ۳۰۰ نوع گونه زنده که ۵۵۰ گونه آن محلی هستند را در بر می گیرد.

نسیم دلنوازی که به هنگام عصر شروع به وزیدن می کند، صدای رقص پر هیجان حورون (Horon) را نیز با خود می آورد. وقتی که هنرمندان منطقه آلات موسیقی بومی، را می نوازند نوایی که در میان دشتها و دره ها و تپه ها به گوش میرسد،برای گردشگران این پیغام را با خود دارد:" به سواحل دریای سیاه بروید".